Hai unha farsa e un drama.E un nauseabundo e morboso ensimismamento no que fago.
Hai tempo que non che pido música.
Ti sabes de gardar segredos amosándoos en público.
Só quen sabe, sabe, que o evidente pasa desapercibido no seu misterio e na sua intriga, con facilidade.
Dous amantes que se bican nun bar, bébedos.
Sempre será a bebedela e non eles e as suas ansias.
Igual ca os cartos agochados ó ladrón, no lugar máis obvio e absurdo, por exemplo
dentro dun paquete de compresas.
Oh! Delicioso íntimo amosado en público e nunca visto.
Porque o ollo humano, tamén se acostumou a pensar...
Marta
P.D.
Sacúdeme un recordo musical que fenda a miña rabia e tristeza e me deixe erupcionar.
Agasállame música Alexandre
