Tardei
oito horas en difuminar a alegría de saberme inxenua e lúdicamente
"idiota " : ¿ Por qué cu , con k ? Terá certo tabú ou
reparo ó escribilo ? ( ten en conta que as palabras teñen vida )
Non
, as suas palabras teñen fío , curtan calquer tabú ( resposteime
en primeiro lugar ) .
Será
un malabar ? ou unha rebeldía ?
Oito
horas despois , fronte ó fluorescente , ríame soa contigo ..."
Hai ku " " Hai ku " ...Qué bo !
O
rirse soa presta ben a unha mesma e desconcerta a que mira sen
enterarse , maior pracer ...
Valente
das esquinas , eu nunca as comprendín . Nin quixera facelo . O feng
shui , está como un libro decorativo sobor da mesa do salón .
As
esquinas teñen fío e curtan . Son incertidume e falsa neutralidade
. Dicho alguén que a veces pode mirar simultáneamente á esquerda e
dereita .
Imaxino
que saiches dalgunha terra húmida e verdescente , onde o aire
encharca os pulmóns e encolle os ósos ata pegalos ó espírito e á
capa adiposa que aumenta , coa falla de calor .
Supoño
que fuxiches sen brúxula , só coa estrela Polar . Sentirías a
paleta cromática de fríos , e os teus dedos metaforsearíanse ante
o teu ollar .
Quen
te acompañou na tua vaga viaxe de esquinas ? Foi o vento , verdade ?
Houbo algún cán ? Ou por seres gato non podería ...
Valente
que ousaches converter o 8 en dous 0 . Houbo sangue ? Mancácheste a
rentes da pel ou da víscera ?
Nunca
desprezo a sorte da música na rúa , e menos desprezo ós que
desafían coa sua vida encollida ás miradas dos outros indiferentes
e cheíños de frío quente , de gas ciudad ou gases varios . E si
ese "Nunca " non fose de todo certo
, fose porque nalgún momento se
me empañan as lentes e
torpemente esquezo cal é o cristal e cal a verdade .
Calo
, e penso no valor . Apenas o sinto .
Confeso
que a programación resultou un éxito para os que me inculcaron medo
, agora o autocanibalismo é un exercicio terapéutico .
Menos
mal que sempre nos quedarán as palabras , e cando estas fallen
...Virá o Silencio , quizais en forma de música , ou dun
fulminante instante de vida e derrame .
Todo este río que contemos ,
sempre quere chegar Á Mar .
P.D. O maior consolo está no Silencio , e a maior provocación , no mesmo .
Con Amor
Marta
