[23/10/2016, 8:44] Domingo, en Pequena Nápoli e ti en Pena Furada
Dime...Por qué unha rosa?
Sei que se che acaba de ocurrir agora a resposta
E rezuma improvisación.
Eu recibía e recíboa, coma un cariño e un mimo.
Gústanme.Sobre todo as brancas e con arrecendo
Sí:
A rosa é misterio.
Inda que me fago acompañar de lilium
Polo seu aroma e apertura,coma unha estrela
De feito merco algunha vez lilium:
" Casa Blanca" son os meus favoritos.
Inda que a flor que me fascina é
Adiviña...
[23/10/2016, 8:49] :
la margarita...Sí...No...Si...No...Sí...No..."
[23/10/2016, 8:49] :
No.
A Amapola
Fascíname a amapola
Tan fráxil e poderosa
Crece como a esperanza,mesmo
antra os escombros
Nas beiras da carretera
Eiras cheas delas son a alegría
da nai terra.
Sinxelas e poderosas
Parece que escoitan e miran e
gardan os segredos no seu ollo negro
Conmóvenme as amapolas.E eséñanme.
Son xenerosas no seu misterio.
A vida é o que importa.E elas a conteñen.
Por iso medran en sitios onde non
medrarían a rosa ou o lilium.
Necesitan pouco.Son
desprendidas.Exercen a humildade
do xeito máis divino.
E pasan...Sen apego
Un campo de amapolas meu amigo!
Qué bonito mar
vermello !
Grazas por esta danza
E por esta caricia de palabras para
almorzar.Agora saberei qué facer
neste domingo.
Contareicho noutra carta.
Grazas pola Beleza da tua Rosa que abríu a miña.
A rosa coa sua sagrada xeometría
é símbolo do corazón.
A maior intelixencia da que dispoñemos.
A Fonte
Onde beber da creatividade
[23/10/2016, 9:03] :
A Rosa
Con Amor
MaPA
