Pequena Nápoli .Antes do fin
Unha noite apareciches
Diría que entraches pola ventá
Diría que eran dúas mulleres que che acompañaban
Pero eras ti.Só ti
Máis ti ca nunca
Un outro Ti.
Rexuvenecido e brillante
Cun sorriso victorioso.Entraches
Como se tiveras vencido á Morte
Como se nesa entrada
Camiñando
Avanzase o Non-Tempo
Traías o segredo na mirada
E no Sorriso
Para min
Que estaba dentro
E acompañada
Quizais dun home.Ou dun cento
Estaba soa.
Esa Aquela noite
Dela lembro a Vida
Unha árbore no peito.
Ningún sostén.
Sen roupa que lembrar
Con mans
E bocas
E ollos
E unha historia
Con mans
E bocas
E ollos
E unha historia
Cando morre unha Nai.
Ahí comeza
Nesa liña hourizontal
O tempo
E a victoria sobre él
Facendo uso da libertade
Plena
Livián
Todopoderosa
Aniquilando compracencia e hipocresía.
