Parede , luz de formigón , detrás o mar.
O aire deixa de ser vertixe.A vertixe efímera da vida.
Tan perto e sen embargo lonxe, están os anceios.Os piñeirais, os primeiros pasos sobre a area.
A construcción poligonal do pensamento retén o espazo aberto.O ceo é branco pintado.O hourizonte, rectángulos de porcelana.O chán de tristes estrelas grises mortas sobre o frío mármore
.
