Estou cansa dos poemas.Estou cansa.
Non aturo as palabras propias nin alleas.
Abro a boca e saen moscas teño arañas na cabeza.
E ti lonxe.Como mellor se está de min.
Eu prefíroo así...
Rozar a perfección só
coa imaxinación.Ata
chegar á dor
Para caer
De volta
Como prefiro
na realidade...
De volta desa morte que non se abre
e abrir os ollos.
E decirme a extraña mente:
Foi un soño
de gatos e monos mirándome.
( A Bukowski e a C. Ayaso.Versos bastardos.)
