" O pasado só é unha historia que nos contamos a nós mesmos "
HER ( película )
Cómo se deforman os corpos
E adquiren a verdadeira expresión dos sentimentos e pensamentos que o habitan
A miña cara cae
As meixelas pésanme e alóngase como unha masa densa que cae...
Un reloxio brando de Dalí
Os meus ollos enconvados
Recollen novos canais para o desagüe
Novos renglóns polos que escribir
A miña historia
Os labios
Agrándanse e encóllense
Son o único verídico
O corpo escríbenos.
Os impactos do pensamento , nas caras arruchadas.
Os impactos do pensamento nas caras tersas.
A bondade e a ruindade nos volúmenes.
O exceso e o defecto de luz na pel.
As costas encorvadas dos que foron sumisos e resignados.
A falta de pescozo dos que se encolleron ante a vida.Ou algo dentro os estrangula por calado.
Os cabelos longos de sabios e fráxiles e alopécicos dos inseguros.
As mans.
As mans vóltanse o novo rostro.
Embrutecidas en toscos dedos de falanxes anchas e pequenas.Con nós grosos.E resecas.
Falan de quen se castigou a ser escravo baixo o látigo do anodino acontecer.
As mans finas .De pel suave e hidratada.Con resaltadas veas e falanxes longas.
Falan dun pensamento profundo e ata maquiavélico.
E , non olvidemos que nas enrugas das orellas é onde se escribe o tempo cos seus pregues.
O corpo non minte.Ninguén o ensinou a mentir.
O corpo é o forte. A mente é a débil que o fostiga.
O corpo aprende a esencia de vivir . A mente apégase.
O corpo dorme nesta noite do meu insomne padecer .
E a mente escribe sobre o corpo informe que crea unha realidade sen ceo nin estrelas.Dun inédito negro que ninguén me aprendeu.
Viaxa ata o país dos soños e dende alí , lonxana .Pide...
