xoves, 8 de decembro de 2016

Moucho Marx e un coro de perdices


Sen tempo





Bótoche de menos, a distancia.Nostalxia, se chama.
O mellor e o peor, é non poder voltar atrás.
Porque nós non somos os mesmos daquela circunstancia.

Non choro nin me recreo no que foi.Porque, non sei o qué foi.A erosión na memoria e a noite confunde as formas."La negra noche del alma".

Amigo, bótoche de menos.E nunca souben quen eras.
Sei quen era eu contigo.

E inda me quedaba tempo para perdelo...





( Esta carta acaba de cambiar o seu sentido e a sua dirección )


Séguesme inspirando, onde queira que estés
Estás no meu Corazón


Un abrazo e un recordo

Marta